De woning vervangt een oude hoeve gelegen in waardevol agrarisch gebied. Restauratie was niet haalbaar; er wordt gekozen voor een nieuwbouwproject dat vertrekt van de oorspronkelijke vorm en typologie.

De verschillende vertrekken worden georganiseerd rond een centrale circulatieas, waardoor de beschikbare oppervlakte maximaal nuttig gebruikt wordt. Door het principe van ‘split-levels’ krijgt elke ruimte zijn eigen specifieke sfeer. De zitruimte bevindt zich verheven boven het maaiveld op de plaats waar vroeger de opkamer was. Slapen gebeurt hieronder, geborgen in de grond. Het wonen wordt opengetrokken tot in de nok waarbij de contouren van de buitenschil zuiver worden afgelezen in de binnenruimte. De schuin oplopende gevellijn is het logisch gevolg van de interne organisatie en een antwoord op de stedenbouwkundige randvoorwaarden; het volume werd maximaal gekneed binnen de grenzen van de wetgeving op zonevreemde woningen. Samen met een reeks duurzame investeringen resulteert dit compacte volume in een lage energiewoning met een unieke hedendaagse verschijningsvorm.