In de bestaande woning werd geleefd op de 1^ste verdieping. Op het gelijkvloers bevonden zich uitsluitend nutsfuncties zoals de inkomhal, garage, berging-wasplaats en de stookplaats. Een buitentrap verzorgde de relatie tussen de leefruimtes en de tuin. Een moeizame relatie, verstoord door het niveauverschil, de geslotenheid van de oorspronkelijke woning en de beperkte woonkwaliteit van de later aangebouwde veranda.

Een beperkt budget en de bel-étage-indeling dwingen een creatief ontwerp af. De bestaande achterbouw wordt volledig gesloopt. Ook het schrijnwerk in de oorspronkelijke achtergevel wordt afgebroken, openingen worden vergroot. Een nieuw volume met volledig beglaasde gevel wordt opgetrokken. Om het budget te drukken wordt de bouwdiepte van de oorspronkelijke achterbouw aangehouden zodat de scheimuren behouden kunnen worden. De nieuwe Ikea-keuken deint vanuit haar bestaande positie uit in de achterbouw en richt zich op de tuin. Via de vide met wenteltrap ontstaat vanuit de keuken en eetkamer het gewenste doorzicht naar de benedenverdieping, waar de speelse tegelvloer het platform vormt voor de binnenspeelplaats van de kinderen en een lichte werkplek voor de ouders. De minimale verbouwing verandert het karakter van de in zichzelf gekeerde ruimtes naar een open woning met frisse (aan)blik. Door de openheid van de achtergevel wordt de tuin als buitenkamer opnieuw bij de woning betrokken.