Waar het de bedoeling is om tegen de linkerbuur aan te sluiten met de eigen garage, houdt zich op deze plek een geborgen leefruimte schuil die aansluit bij de tuin en de overige leefruimtes. De garage wordt dichter bij de drukke straat ondergebracht in het hoofdvolume.

Gasten worden bij hun eerste bezoek verrast door de strakke en gesloten voorgevel en vinden de inkom aan de zijgevel van de woning. Vanuit de leesnis met venster gericht op de zijtuinstrook en de straat worden ze opgewacht. Via de inkom wordt men onmiddellijk in het hart van de woning uitgenodigd. Hier ontvouwt zich een tien meter brede leefruimte met zithoek, eetkamer en keuken grenzend aan de zuidgerichte tuin.

Het centrale deel van de leefruimte is dubbelhoog. De variatie tussen hoog en laag creëert in de woning verschillende hoeken en sferen zonder de ruimte fysiek op te delen. Door de woning in het midden te betreden en in het verlengde daarvan de trap te plaatsen, neemt de circulatie slechts minimale oppervlakte in ten gunste van een grotere ruimtelijkheid.

Doorheen de woning is gebruik gemaakt van terrazzo, hout en witte afwerkingen. De eenheid in materialen die zowel voor de wanden en de vloeren als voor het maatmeubilair wordt toegepast, zorgt voor rustige en leesbare ruimtes. Ook de buitenkant van de woning ligt in het verlengde van deze tactiliteit dankzij de lichte gevelsteen die quasi naadloos lijkt over te gaan in de lichte dakleien.

De originele indeling van de woning en de daardoor afwijkende gevelopeningen in combinatie met het oplichtende materiaalgebruik zorgen voor een subtiele verrassing in het straatbeeld.

‍