Een compacte centrale kern bedient de verschillende niveaus voor de appartementen met een beperkte inname van de vitrine handelsgelijkvloers. Het doorzonprincipe voor de leefruimtes speelt de troeven van de oriëntatie maximaal uit.

Oostgerichte keukens met ontbijthoek zorgen voor het contact met de straat, waar west gerichte leefruimtes aansluiten op ruime (dak)terrassen achter het gebouw. Bergingen en sanitaire kernen worden  consequent in het hart van de woningen voorzien.

Een rooilijnplan voorziet aangepaste inplanting teruggetrokken van de straat. Langs de linkerkant ontstaat een blinde vrijstaande scheimuur gezien de doorgang op het perceel van de buur. Vanuit de bekleding van deze wachtgevel wordt het gebouw opgetrokken als een monoliet uit leien in halfsteens verband.

Het geheel is zorgvuldig gedetailleerd en lei per lei uitgetekend om een kwalitatief resultaat te bekomen. De ramen zijn als gelijke witte vlakken schijnbaar onregelmatig verdeeld over de gevel, zonder evenwel de identiteit van de achterliggende ruimtes prijs te geven. De kaders werden op maat gemaakt om een verschil in diepte te bekomen, met schaduwwerking die het vlak van de gevel doorbreekt.

Hoewel teruggetrokken van de straat zorgt de architectuur van het gebouw voor de gewenste signaalfunctie; tegelijk is het sober aanwezig in het doorgaans gemengde straatbeeld.

‍